پترولوژی و مطالعه جایگاه تکتونوماگمایی توده های گرانیتوئیدی ماهور، جنوب غرب نهبندان

محدوده ماهور در 135 کیلومتری جنوب غرب نهبندان و در بخش مرکزی بلوک لوت واقع شده است. این محدوده شامل: سنگ های آتشفشانی و آذرآواری با سن ائوسن است که توده های نفوذی با ترکیب عمدتاً دیوریتی به صورت استوک و دایک در آن نفوذ کرده اند. بر اساس رده بندی شیمیایی، واحدهای نفوذی منطقه شامل: گابرو دیوریت، دیوریت، مونزودیوریت و تونالیت است. این گرانیتوئیدها کالک آلکالن پتاسیم بالا و با ماهیت متاآلومینوس هستند. پذیرفتاری مغناطیسی (به طور میانگین si 5-10×1485)، ترکیب کانی شناسی و ویژگی های ژئوشیمیایی نشان می دهد گرانیتوئیدهای ماهور به سری مگنتیت (نوع i) تعلق دارد. غنی شدگی lree نسبت به hree و غنی شدگی lile نسبت به hfse و همچنین، بی هنجاری nb، ta و ti شواهد مهمی است که نشان می دهد گرانیتوئیدهای ماهور در کمربند ماگمایی پهنه فرورانش تشکیل شده اند. عنصر eu ناهنجاری منفی نشان می دهد. و مقدار *eu/eu از 65/0 تا 88/0 در تغییر است. ناهنجاری منفی eu شاید به علت حضور کانی پلاژیوکلاز در سنگ منشأ ماگما باشد. مطالعات ژئوشیمیایی این پژوهش نشان می دهد که گرانیتوئیدهای ماهور هم خاستگاه بوده و درپهنه فرورانش و در ارتباط با کمان های آتشفشانی کالک آلکالن حاشیه فعال قاره تشکیل شده اند. کانی سازی به شکل افشان و رگه ای در ارتباط با توده های مونزونیت و دیوریت پورفیری است.